આ વિશ્વ પશુચિકિત્સક દિવસે, હું સમગ્ર વિશ્વના તમામ પશુચિકિત્સકોને હૃદયપૂર્વક અભિનંદન પાઠવું છું. તમે અવાજ વિહોણા જીવજંતુઓ માટે અવિરત સેવા આપી રહ્યા છો — એ ઉદાર અને આવશ્યક કાર્ય છે. જ્યાં દુઃખ છે ત્યાં આરોગ્ય લાવો છો, જ્યાં વેદના છે ત્યાં સંભાળ લાવો છો. તમારી નિષ્ઠાને અમે વંદન કરીએ છીએ. આ ભવ્ય પ્રસંગે, ચાલો થોડી ક્ષણો માટે થોભી વિચાર કરીએ: જ્યારે તમે અબોલ જીવજંતુઓની સેવામાં મગ્ન છો…

1.તો પછી એ જ વ્યવસ્થા “ફિટ ફોર સ્લોટર” સર્ટિફિકેટ કેવી રીતે આપી શકે? શું કોઈ જીવને મારવા માટે પ્રમાણિત કરવું, તમારી જાતે લીધેલા સેવાભાવના સંકલ્પનું ઉલ્લંઘન નથી?

2.કૃત્રિમ ગર્ભાધાન આજ સુધી પણ કેમ વ્યાપક રીતે અપનાવવામાં આવે છે? આ પદ્ધતિ દુઃખદાયક અને અકુદરતી છે, જે જીવજંતુઓની ગુણવત્તા અને સ્વાતંત્ર્યનું હનન કરે છે. શું આપણું ધ્યાન નૈતિક અને કુદરતી પ્રજનન તરફ નહિ વાળવું જોઈએ?

3.જ્યારે સ્થાનિક જાતિઓના કુદરતી વારસાને ખંડિત કરવામાં આવે છે, ત્યારે ક્રોસબ્રીડિંગ કેવી રીતે યોગ્ય ઠરી શકે? અમારી સ્થાનિક જાતિઓ મજબૂત, હવામાન અનુકૂળ અને પર્યાવરણીય વારસાનો અવિભાજ્ય ભાગ છે. ક્રોસબ્રીડિંગથી તેમની પરંપરા બગડે છે અને જૈવ વિવિધતા ક્ષીણ થાય છે.

4.જ્યારે ધનરાશિના લોભમાં જન્મના થોડી મિનિટોમાં જ માં અને વાછરડાનો વિયોગ કરવામાં આવે છે, ત્યારે આપણે ખરેખર પોતાને પશુઓના સેવક કહી શકીશું?

આ દિવસ માત્ર ઉજવણીનો નહિ, પણ આત્મપરીક્ષણનો દિવસ બને. પશુચિકિત્સકો ફક્ત સારવારના નહિ, પણ સુધારાના સત્તાવાર અવાજ બને. ચાલો એક આવું પશુચિકિત્સા વ્યવસ્થાનું નિર્માણ કરીએ કે જે કરુણા , ધર્મ (ફરજ) અને અહિંસા ના સ્તંભો પર ઉભેલું હોય. કારણ કે દરેક જીવમાત્ર મહત્વપૂર્ણ છે. દરેક જીવ સેવાના પાત્ર છે — ક્રૂરતાના નહિ.

• ડો. ગિરીશ જયંતિલાલ શાહ